روزنامه ایران در 8 ژانویه گزارشی منتشر کرد و نوشت: در روابط بین الملل جنگ به انواع مختلفی تقسیم می شود. جنگ سخت، جنگ نرم، جنگ سرد و فرهنگی و …. اما آنچه متفکران روابط بین الملل از آن به عنوان جنگ شناختی یاد کرده اند، زیرمجموعه ای از عملیات روانی است که بر باورها، نگرش ها و رفتارهای عمومی جامعه و نخبگان تمرکز دارد.
با روی کار آمدن دولت سیزدهم و از سرگیری مذاکرات هسته ای، غرب در ماه های اخیر با استفاده از تکنیک های جنگی و گمراه کننده به دنبال تأثیرگذاری بر افکار عمومی در ایران اعم از نخبگان و مردم عادی بوده است. «داستان اشتباه» و افزایش فشار بر مذاکره کنندگان ایرانی، نتیجه مذاکرات را به نفع آنها خواهد داشت. وقتی صحبت از واقعیت صحنه می شود، پرداختن به این فضاها به وضوح قابل توجه است. لذا در این مقاله به نقد و ارزیابی یکی از باورهای غلط القا شده در جنگ شناختی می پردازیم.
ایالات متحده و سه کشور اروپایی در پنج ماه گذشته بارها اعلام کرده‌اند که با کاهش ارزش‌های منع اشاعه با کاهش پیشرفت‌های هسته‌ای ایران و گذر زمان، «امکان پایان مذاکرات و زمان دستیابی به توافق محدود است». فرار هسته ای کاهش می یابد. توافق در اسرع وقت حاصل می شود. به عنوان مثال، رابرت مالی، فرستاده ویژه آمریکا در امور ایران، در 20 دسامبر به سی ان ان گفت که ایران در حال نزدیک شدن به توانایی خود برای تولید سلاح های هسته ای در آینده نزدیک است و “اگر آنها با سرعت فعلی خود باشند.” [به برنامه هسته‌ای] ادامه بده، چند هفته فرصت داریم، اما نه بیشتر.
اما بررسی های کارشناسی نشان می دهد که ادعای نزدیک شدن ایران به تولید تسلیحات هسته ای از اساس اشتباه است، زیرا اولاً طبق بررسی های فنی، تفاوت آشکاری بین دو مرحله غنی سازی در سطح تسلیحات و دستیابی به سلاح وجود دارد. و این دو را باید از هم تفکیک کرد، بنابراین حتی اگر برای لحظه‌ای در «دنیای خیال» «دروغ‌های طرف غربی را درست بدانیم»، مشروط بر اینکه ایران به غنی‌سازی 90 درصدی دست یابد، باز هم 12 تا 18 ماه طول می‌کشد. دستیابی به سلاح هسته ای از ایران زمان.
ثانیاً غرب از این موضوع کاملا آگاه است، زیرا «رابرت کلی» رئیس سابق بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی در مصاحبه ای با الجزیره در 26 ژانویه گفته بود که بمباران ایران احمقانه بوده است. [۶۰ درصد] این خطرناک نیست، درست است، زیرا ساخت بمب هسته ای کافی نیست، حتی اگر نزدیک به 90 درصد غنی سازی باشد. بنابراین ایران ممکن است به نقطه گذار به غنی سازی بالاتر برای ساخت بمب نزدیک باشد، اما ساخت بمب همزمان با بازرسی های روزانه آژانس احمقانه است.
سوم، جهان غرب اذعان کرده است که سناریوی ایران با نزدیک شدن به بمب هسته ای یک جنگ روانی است، همانطور که یک مقام اسرائیلی فاش کرد: وزیر خارجه اسرائیل، لاپید، به مشاور امنیت ملی آمریکا، سالیوان گفت که اسرائیل در حال حاضر به شیوه خاصی عمل می کند. گویی ایران اورانیوم 90 درصد غنی شده دارد. بنابراین برای جهان غرب روشن است که تحولات صنعت انرژی هسته‌ای ایران در چارچوب کنترل‌های امنیتی و NPT در حال وقوع است و سناریوی نزدیک شدن ایران به بمب اتمی تنها یک «دروغ آگاهانه» است. اما چرا عمداً بر این دروغ اصرار می ورزد تا بر فوریت مذاکرات تأکید کند؟ پاسخ این است که ابزار تحریم خصلت خود را از دست داده و تبلیغات داخلی و خارجی کم کم متوجه شده است که «شاه برهنه است».
برخی اظهارات ساده در پنج ماه گذشته نشان می دهد که ایران با شکست استراتژی فشار حداکثری به «پشت خیمه های تحریم» رسیده است.
S. مطبوعات از قربانیان تحریم علیه ایالات متحده
تحریم های آمریکا نه تنها به مردم ایران، بلکه به بسیاری از متحدان آمریکا نیز آسیب رسانده است. یون کانگ هو هو، سفیر کره جنوبی در تهران، اخیرا در مصاحبه ای گفته است که کره از تحریم ها علیه ایران آسیب زیادی دیده است. (به دلیل تحریم های آمریکا) صنعت پتروشیمی کره با مشکلات زیادی مواجه است. چندین بانک بین المللی پس از جریمه شدن توسط آمریکا (به دلیل نقض تحریم ها) ورشکست شدند. در این راستا، با افزایش تحریم‌های آمریکا، اقتصادهای همپیمان این کشور به شدت آسیب دیده است که در نتیجه این کشورها تحت فشار آمریکا خواستار لغو تحریم‌ها علیه ایران و یا صدور معافیت‌هایی در این زمینه شده‌اند. . برخی گزارش های غیررسمی نیز حاکی از آن است که کره جنوبی و ژاپن در این زمینه با آمریکا مشورت کرده اند.
ب- عدم رعایت تحریم های مخالفان آمریکا
در زمینه تحریم، شرایط برای اپوزیسیون آمریکا به ضرر آمریکا بوده است، چرا که چین در ماه های اخیر علنا با تحریم های یکجانبه آمریکا مخالفت کرده است. سخنگوی وزارت خارجه چین، هوآ چوانیینگ، در 28 اکتبر گفت که چین به شدت با همه تحریم‌های یکجانبه مخالف است و از ایالات متحده می‌خواهد که قوانین داخلی خود (در مورد تحریم‌های یکجانبه علیه ایران) را در اسرع وقت علیه نهادها و افراد خود اجرا کند. شخص ثالث تسلیم می شود. این موضع که بارها از سوی چین تکرار شده تنها به اظهار نظر اکتفا نکرده و در عمل نیز خود را ثابت کرده است.
ج. با توجه به اینکه منافع همکاری با ایران بر خطرات تحریم های ایالات متحده بیشتر است،
تخفیف های نفت ایران به خریداران خارجی به گونه ای است که آنها به جای «خطر تحریم های آمریکا»، «مزایای تخفیف های ایران» را بیش از حد ارزیابی می کنند. بنابراین خرید نفت ایران برای آنها سودآور است و حتی ممکن است افزایش پیدا کند. بلومبرگ در گزارشی با اشاره به افزایش واردات نفت چین از ایران نوشت: چین در ماه نوامبر حدود 18 میلیون بشکه در روز معادل 600 هزار بشکه در روز وارد کرد که 40 درصد بیشتر از واردات در ماه اکتبر است.
د- شاخص های اقتصادی
برخی از شاخص های اقتصادی حاکی از شکست کمپین مطبوعاتی حداکثری است، به طوری که صندوق بین المللی پول اخیراً در گزارشی از تولید ناخالص داخلی ایران در سال 2021 به 1.08 تریلیون دلار خبر داد که در رتبه اول منطقه قرار دارد و عربستان سعودی و ترکیه در رتبه های دوم و سوم قرار گرفتند. در این گزارش تولید ناخالص داخلی ایران حتی از برخی کشورهای اروپایی مانند لهستان، پرتغال و سوئیس نیز بالاتر است.
افزایش صادرات ایران نمونه دیگری از شاخص های اقتصادی است که حداکثر شکست این کمپین را نشان می دهد، زیرا بر اساس آخرین آمار منتشر شده در مرکز آمار اتحادیه اروپا، صادرات ایران به اتحادیه اروپا در ماه اکتبر به بیش از 103 میلیون یورو رسید که بالاترین رقم برای پایان سال 2018 اکنون است. این گزارش نشان می دهد که ایران در 10 ماهه امسال 736 میلیون یورو به اتحادیه اروپا صادر کرده است که نسبت به مدت مشابه سال گذشته حدود 22 درصد افزایش داشته است.
این شاخص‌ها نشان می‌دهد که چرا طرف غربی می‌خواهد هر چه زودتر به توافق برسد و معتقد است که این توافق محدود است. در واقع در زمان جنگ، آمریکا می خواهد «سلاح شکست خورده» خود در مذاکرات را به عنوان «امتیاز» به ایران بفروشد و به قول نفت ریخته شده، قول امامزاده را بدهد.
تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران – که در ماه‌های اخیر ظهور کرده است – نباید تحت تأثیر این جنگ روانی قرار گیرد، زیرا دستیابی به “توافق مطلوب” با “کمی صبر” قریب‌الوقوع است و ممکن است ثمره مقاومت مردم در برابر کارزار جنگ روانی باشد. حداکثر فشار در مذاکرات آبرومندانه.
هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه و مشاور امنیت ملی اسبق ایالات متحده، در کتاب نظم جهانی خود در توصیف خروج غرب از مواضع هسته‌ای خود در مذاکرات با ایران نوشت: اینطور بوده است. امروز زمان آن فرا رسیده است که غرب مدام از تحریم ها عقب نشینی کند، زیرا «ساعت تحریم» شکست خورده است.